Jest w szpitalu codziennie. Nadzoruje, zarządza, ale też wspiera cały zespół pielęgniarski- mgr Agnieszka Kapała, pielęgniarka naczelna i oddziałowa, odpowiedziała na kilka pytań dotyczących swojej pracy.

Na czym polega Pani praca i czy daje Pani poczucie satysfakcji?
W zawodzie pielęgniarki pracuję od 16 lat. Mam przyjemność pracować w Szpitalu św. Wojciecha od samego początku jego funkcjonowania i miałam wpływ na organizowanie opieki pielęgniarskiej jaką otaczamy naszych Pacjentów. Pełnię tu funkcję pielęgniarki naczelnej i oddziałowej Oddziału Wielospecjalistycznego. Jako pielęgniarka naczelna odpowiadam za opiekę pielęgniarską i pracę wszystkich pielęgniarek zatrudnionych w szpitalu zarówno na oddziale, bloku operacyjnym i w centrum medycznym. Jednak to funkcja pielęgniarki oddziałowej i związane z tym obowiązki dają mi najwięcej satysfakcji i zadowolenia zawodowego.

Moja praca polega na organizowaniu ciągłości opieki nad pacjentami, czuwaniu nad tym, aby opieka jaką otaczamy Pacjentów w Szpitalu była kompleksowa i profesjonalna, a otoczenie w jakim znajdują się Pacjenci było dla nich jak najbardziej przyjazne i komfortowe. I to właśnie kontakt z Pacjentami daje mi najwięcej satysfakcji – kontakt z pacjentami, którzy w obliczu choroby i pomimo trudnej sytuacji, w jakiej się znaleźli okazują swoje zadowolenie, słowa wdzięczności i uznania dla tego co robimy. Uśmiech na twarzy Pacjentów opuszczających nasz oddział sprawia, że widzę sens w tym co robię.

Jak sobie Pani radzi w sytuacjach stresowych związanych z pacjentami, z leczeniem, jak odreagowuje stres?
Odpowiednie przygotowanie, organizacja pracy i ustandaryzowanie pewnych działań oraz procedur sprawia, że można ograniczyć występowanie niektórych sytuacji stresowych, nie można ich jednak uniknąć całkowicie, jest to wpisane w nasz zawód i sam fakt pracy z ludźmi. Ważne jest jednak opanowanie, profesjonalizm, cierpliwość i empatia w kontaktach z Pacjentami. Najważniejsza jednak, moim zdaniem, jest prawidłowa komunikacja. Jest ona bardzo istotna nie tylko w kontaktach z Pacjentami, ale również w relacjach z całym zespołem medycznym, ponieważ pozwala na wyjaśnienie i rozwiązanie powstałych nieporozumień.

Moją odskocznią od sytuacji stresowych związanych z pełnieniem obowiązków zawodowych jest zacisze domowe i rodzina. To właśnie odpoczynek i czas spędzony z najbliższymi sprawia, że nabieram sił i energii do dalszej pracy.

Na oddziale wykonujecie również zabiegi małym Pacjentom – jaka jest praca z nimi, z ich rodzicami, którzy także często towarzyszą dzieciom w trakcie pobytu w szpitalu?
W trakcie przyjęcia dziecka do szpitala zawsze są z nim rodzice lub opiekun prawny, którzy oczekują precyzyjnej informacji odnośnie tego, co czeka ich dziecko w najbliższym czasie zarówno w okresie przygotowania do zabiegu, samego zabiegu operacyjnego, jak i okresu bezpośrednio po nim. Trzeba się tu wykazać dużą wrażliwością, taktem i stanowczością w sposobie przekazu informacji oraz zaleceń w celu zapewnienia bezpieczeństwa naszym małym pacjentom.
Dla dziecka, najważniejsze w odbieraniu świata jest to co widzi, jego odczucia w dużej mierze związane są z otoczeniem w którym się znalazło. To jak dziecko odnajdzie się w szpitalu zależy od tego czego doświadczy w chwili przyjścia i pierwszego kontaktu z personelem medycznym, a także sposobu w jaki zostanie przygotowane do tej sytuacji przez rodziców.

Najważniejszym wyzwaniem dla pielęgniarki jest wyegzekwowanie od dziecka czynnego uczestnictwa w procesie leczenia. Polega to na cierpliwym znoszeniu przez dziecko stosowanych procedur medycznych, przyjmowania leków, dostosowania się do nowych warunków. Wypracowanie takiej postawy dziecka jest niezbędne w procesie leczenia i jego szybkim zakończeniu. Zapewniamy dzieciom miłe przyjęcie, profesjonalną opiekę, a jednocześnie szanujemy ich intymność i prawa.

Nawiązanie kontaktu z dzieckiem nie jest z reguły tak trudne, jak z dorosłym. W przypadku dziecka zawsze można bowiem odwołać się do ulubionych zabawek, spytać „co robi ulubiony misiu”, zapytać o ulubione marki samochodu itp. Zazwyczaj to działa, gdyż budzi w dziecku poczucie bezpieczeństwa i zaufania.
Dobre porozumiewanie się jest podstawowym warunkiem zaakceptowania przez Pacjentów wszelkich działań personelu, a dobra komunikacja tworzy więź pomiędzy pacjentami a personelem, powodując pozytywny wpływ na wzajemne kontakty interpersonalne.

Zarządza Pani pracą podległego personelu tak, aby m.in. zapewnić ciągłość opieki pielęgniarskiej – czy jest Pani zadowolona z pracy zespołu, jak dużym zespołem Pani zarządza?
Jako pielęgniarka naczelna odpowiadam za pracę 52 pielęgniarek i 2 położnych zatrudnionych w różnych jednostkach Szpitala, tj. na oddziale, bloku operacyjnym i centrum medycznym. Tak jak już wspomniałam miałam możliwość organizowania zespołu pielęgniarskiego, który sprawuje opiekę nad hospitalizowanymi Pacjentami. Biorąc pod uwagę wieloprofilowość specjalności zabiegowych w naszym Szpitalu (laryngologii, neurochirurgii, chirurgii ogólnej i naczyniowej, ortopedii, urologii, ginekologii, chirurgii plastycznej), jak i duży przedział wiekowy hospitalizowanych Pacjentów niezbędne było stworzenie zespołu w skład którego wchodzą doświadczone pielęgniarki, które ukończyły liczne kursy i specjalizacje zawodowe. Personel pielęgniarski zatrudniony w Szpitalu św. Wojciecha wyspecjalizowany jest m.in. w dziedzinie pielęgniarstwa chirurgicznego, anestezjologicznego i intensywnej opieki medycznej oraz pielęgniarstwa operacyjnego, tak aby zapewnić pacjentom bezpieczeństwo oraz kompleksową i profesjonalną opiekę. Ważne jest również odpowiednie podejście i oczywiście uśmiech, którym pielęgniarka wita i obdarza każdego Pacjenta.

Tak, z pełnym przekonaniem mogę powiedzieć, że jestem zadowolona z zespołu, jaki tu zorganizowałam razem z innymi kierownikami. Naszym wspólnym celem jest zadowolenie Pacjentów, którzy korzystają z naszych usług. Cały czas staramy się ulepszać nasze działania zmierzające do zapewnienia nie tylko kompleksowej opieki, ale również stworzyć atmosferę zaufania i komfortu dla Pacjentów i personelu.