Operacja przetoki okołoodbytniczej

Prawidłowa diagnostyka i leczenie ropni i przetok odbytu to jeden z najtrudniejszych problemów chirurgii proktologicznej. Mimo że jego historia sięga czasów Hipokratesa (V wiek p.n.e.), zasady i metody postępowania pozostają niezmienione, a częstość powikłań (nietrzymanie stolca) i nawrotów jest nadal duża. Zakażenie tkanek okołoodbytowych (i okołoodbytniczych) przebiegać może w formie ostrej(ropień) lub przewlekłej (przetoka).

Stany te powstają najczęściej w następstwie zakażenia gruczołu kryptowego odbytu, wskutek zatkania ich przewodów wyprowadzających. Inne przyczyny infekcji i stanów ropnych w tej okolicy to choroba Crohna, HIV, gruźlica, nowotwory, urazy.

• drenaż nitkowy (metoda dwuetapowa ),
• operacja z zastosowaniem przemieszczonych płatów (ang. advancement flap),
• operacja z wszczepieniem materiału biologicznego ( anal fistula plug),
• operacje z zastosowaniem klejów tkankowych.

Decyzję o zabiegu podejmuje lekarz podczas wizyty kwalifikacyjnej, w trakcie której wybiera również metodę operacji oraz zleca niezbędne badania.  Na podstawie wyników badań i stanu ogólnego Pacjenta podejmuje się decyzję o zabiegu  i ustala dogodny termin operacji.

• Przed zabiegiem pacjent powinien wykonać wymagane badania i odbyć niezbędne konsultacje – szczegółowy wykaz znajduje się tutaj.
• Jeśli Pacjent przyjmuje leki rozrzedzające krew, powinien na 7 dni przed zabiegiem zamienić je na leki podskórne.
• Przyjmowanie leków w dniu zabiegu operacyjnego powinno być ustalone z lekarzem prowadzącym.
• W dniu zabiegu operacyjnego Pacjent przychodzi do szpitala na czczo.

• wykonywany jest w znieczuleniu podpajęczynówkowym,
• zabieg trwa od 30 do 60 minut.

Po operacji przetoki okołoodbytniczej Pacjent może wrócić do codziennych aktywności następnego dnia, należy jednak pamiętać o kilku podstawowych zasadach:

• Do tygodnia po zabiegu należy ograniczyć wysiłek fizyczny.
• Codziennie należy przemywać ranę roztworem Octeniseptu.
• Wynik histopatologiczny należy odebrać w 14 dobie po zabiegu.