Odbudowa kości

Jedną z głównych przyczyn zaniku kości szczęki lub żuchwy jest utrata zęba lub zębów. Wówczas w kości otaczającej utracone zęby zachodzą procesy zanikowe (atrofia).  Kość szczęki lub żuchwy pozbawiona zęba pozostaje nieobciążona mechanicznie, nie bierze udziału w fizjologicznych czynnościach, np. w procesie żucia. I – podobnie jak np. nieużywana tkanka mięśniowa –  zanika, bowiem kość nieobciążona zawsze ulega zanikowi.

Inne czynniki powodujące zanik kości to np.: przebyte urazy, zapalenia dziąseł i kości spowodowane obecnością bakteryjnej płytki nazębnej (zapalenie przyzębia).

Przy znacznym zaniku kości niemożliwe staje się wprowadzenie nawet cienkich i krótkich implantów, gdyż albo nie zostałyby one całkowicie pogrążone w kości, albo istniałoby ryzyko złamania cienkich blaszek kostnych w wyniku działających na implanty sił żucia.

Procesy atrofii niekorzystnie zmieniają kształt szczęki i żuchwy – zmniejszają zarówno wysokość jak i szerokość kości szczęki i żuchwy. Wpływa to na możliwość przeprowadzenia implantacji, ale nie tylko.

Zanik kości jest również uciążliwy dla osób noszących protezy wyjmowane, gdyż kształt podłoża protezy, czyli kości pozostałej pod protezą po ekstrakcji zębów, się zmienia. Proteza musi być korygowana lub wykonana od nowa, aby odpowiednio dopasować ją do kształtu kości. Przy większych zanikach kości dochodzi do charakterystycznych zmian w wyglądzie twarzy. Usta i policzki zapadają się, żuchwa wysuwa się do przodu, pojawia się tzw. „wygląd baby jagi”.

Niestety implantacja nie zawsze, albo przynajmniej nie od razu jest możliwa, a jedną z przyczyn jest zanik kości Pacjenta.

Implanty stomatologiczne jako metoda uzupełniania braków w uzębieniu stają się metodą coraz popularniejszą. Warunkiem udanej implantacji jest odpowiednia ilość tkanki kostnej, w której zostanie osadzony implant. Może być ona podstawowym czynnikiem warunkującym korzystny wygląd zębów i dziąseł. Tylko przy odpowiedniej ilości tkanki kostnej można zapewnić długotrwałą stabilizację implantów, a także zębów.

U Pacjentów ze znacznym zanikiem kości, u których planuje się zabieg implantacji, konieczna staje się regeneracja kości. W takich wypadkach zabiegi zwane Sterowaną Regeneracją Kości bywają wręcz niezbędne przy planowaniu dalszego zaopatrzenia Pacjenta w implanty stomatologiczne. Ocenia się, że aktualnie ok. 30-40% zabiegów implantologicznych jest możliwych właśnie dzięki rozwojowi wiedzy i praktyki klinicznej związanej z procedurami Sterowanej Regeneracji Kości i Tkanek.

W dużym uproszczeniu, Sterowana Regeneracja Kości i Tkanek pozwala na wytworzenie pełnowartościowej tkanki kostnej w żądanej okolicy, co umożliwia skuteczne osadzenie implantów zębowych będących filarem późniejszej odbudowy protetycznej.