Uspokojenie wziewne ” gaz rozweselający”

Ból i strach są czynnikami utrudniającymi podjęcie decyzji o leczeniu stomatologicznym. Z tych powodów ponad 40% populacji unika spotkania z dentystą. Sedacja N2O/O2 pozwala ominąć te bariery. Za pomocą sedacji wziewnej uzyskuje się ograniczenie świadomości Pacjenta oraz częściowe zniesienie czucia bólu. Cały czas jednak jest utrzymywany kontakt z Pacjentem- jest to bardzo ważne z punktu widzenia bezpieczeństwa.

Pod wpływem gazu Pacjent staje się spokojny, bezwolny, zobojętniały na otaczającą go rzeczywistość. Dzieci wykazują ponadto niezwykłą skłonność do marzeń sennych. „Śnią” o pływaniu w wodzie, lataniu samolotem, balonem, rakietą kosmiczną, kręceniu się na karuzeli.

Dziecko wdycha mieszaninę gazów przez pachnącą np. gumą balonową maseczkę założoną na nos. Osoby, które mają problem z oddychaniem, otrzymują maseczkę do domu, aby potrenowały oddychanie przez maseczkę, które polega na wciąganiu powietrza przez nos przy równocześnie otwartej buzi (wbrew pozorom nie jest to prosta sprawa).
Podczas sedacji wziewnej należy unikać gwałtownych hałasów, głośnej rozmowy lub krzyków, łatwo jest bowiem wybudzić dziecko z marzeń sennych. Najlepsze efekty przy stosowaniu podtlenku azotu osiąga się w ciszy i spokoju.

Rolą lekarza i asysty jest spokojna rozmowa, opowiadanie bajek, które pomagają wprowadzić Pacjenta w stan rozluźnienia i pełnego relaksu. Każda dodatkowa osoba przebywająca w tym momencie w gabinecie rozprasza uwagę Pacjenta i może doprowadzić do zmniejszenia efektu działania N2O/O2. Sedację wziewną można zastosować również u pacjentów dorosłych.

Sedacja wziewna bardzo rzadko udaje się u dzieci poniżej 3 roku życia ze względu na brak kooperacji. Bardzo ważną informacją jest to, czy dziecko było już leczone „na siłę”, gdyż u pewnej grupy dzieci dochodzi wtedy do tak silnego urazu psychicznego, że dalsze leczenie stomatologiczne możliwe jest tylko w znieczuleniu ogólnym.

• Astma – gaz N2O nie powoduje podrażnienia układu oddechowego. Zmniejszenie stresu wpływa na obniżenie ryzyka ataku. W mieszance oddechowej podawanej Pacjentowi znajduje się 50% tlenu. Poprawia to sprawność oddychania i samopoczucie Pacjenta.
• Padaczka – zmniejszenie stresu wpływa na zmniejszenie ryzyka ataku
• Choroby serca – brak wyraźnego wpływu N2O na układ sercowo-naczyniowy. Pacjent otrzymuje zwiększone stężenie tlenu (50%), więc większa dawka tego gazu dociera do naczyń wieńcowych. Ponadto nie zwiększa się zapotrzebowanie na tlen z powodu braku stresu.
• Nadciśnienie krwi – brak wpływu N2O na układ naczyniowy. Zmniejszenie lęku i stresu zabezpiecza przed nieoczekiwanym wzrostem ciśnienia krwi w czasie zabiegu.
• Hemofilia – dzięki użyciu N2O można w pewnych przypadkach uniknąć konieczności wykonywania ukłucia igłą.